Ветэран Вялікай Айчыннай вайны Павел Піменавіч Бірукоў памятае вызвалены Менск і разбураныя вуліцы. Гасцям з міліцэйскай альма-матэр абаронца Радзімы распавёў аб доўгім шляху да Перамогі.
Курсанты Акадэміі МУС наведалі ветэрана напярэдадні Дня Перамогі. Аб Паўле Піменавічэ яны ведаюць, што нарадзіўся 12 лютага 1925 года на Браншчыне ў шматдзетнай сялянскай сям'і. Быў старэйшым сынам і з дзяцінства спазнаў цану хлеба, здабытага цяжкай сялянскай працай. Павел Бірукоў марыў стаць інжынерам, аднак Вялікая Айчынная вайна ў корані змяніла яго жыццё і перакрэсліла ўсе дзіцячыя мары. Як і для многіх іншых, вайна стала для яго суровым выпрабаваннем. У сакавіку 1943 гады Павел Піменавіч служыў у 281 зенітна-артылерыйскім палку. У бясконцых баях у складзе 3-га Беларускага фронту прайшоў усю Беларусь, вызваляў Смаленск, Оршу, Барысаў, Гродна, Менск. Ветэран адзначыў, што асабліва цяжка было абараняць пераправу на рацэ Нёман у раёне Гродна. «Фашысты вялі няспыннае бамбаванне пераправы, амаль увесь баявы разлік загінуў», - распавёў ветэран. За гэты бой ён быў узнагароджаны медалём «За баявыя заслугі».
- Я памятаю вызвалены Менск: разбураныя вуліцы, разваленыя хаты. І нягледзячы на ўсё гэта, жанчыны і дзеці ішлі з кветкамі. Яны радаваліся вызваленню, дзякавалі салдат, на танкі і машыны кідалі букеты, - успамінае Павел Піменавіч.
Павел Бірукоў дайшоў да Кёнігсберга, дзе і сустрэў Вялікую Перамогу. Ордэн «Айчыннай вайны» - яркае сведчанне яго мужнасці, доблесці і гонару. «За ўзяцце Кёнігсберга», «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.», Пяці падзяк Вярхоўнага Галоўнакамандуючага і многіх юбілейных узнагарод удастоены ветэран вайны.
У мірны час больш за 40 гадоў Павел Піменавіч працаваў на радыёцэнтры, атрымаў званне «Ганаровы радыст». Абіраўся дэпутатам, амаль 20 гадоў узначальвае мясцовую ветэранскую арганізацыю.
- Сустрэча была вельмі цёплай і прыемнай, - падзяліўся ўражаннямі курсант 2 «А» курса радавы міліцыі Андрэй Рамашка. - Радасна бачыць чалавека, які перажыў Вялікую Айчынную вайну, у добрым здароўі. Яго ўспаміны вельмі цікавыя, апавяданні пра вайну закранаюць самую душу.
Дзмітрый Пецярбурцаў, Данііл Гаравы, 2 «А» курс.
Фота Ягора Ластоўскага, 2 «А» курс